Podpis Schnorra – co to?

W przeciwieństwie do tradycyjnego dowodu własności (ang. proof of ownership), który potwierdza się za pomocą fizycznych podpisów, waluty cyfrowe wykorzystują dane cyfrowe do udowodnienia własności. Dowód własności wykorzystuje kryptografię matematyczną, której przykładem jest podpis Schnorra. Wcześniej Bitcoin używał wyłącznie algorytmu podpisu cyfrowego krzywej eliptycznej (ang. Elliptic Curve Digital Signature Algorithm, ECDSA).

Podpis Schnorra

Podpis Schnorra to podpis cyfrowy wygenerowany algorytmem Schnorra, stworzonego w latach 80 przez niemieckiego matematyka i kryptologa Claus P. Schnorr. Główną przyczyną niezaimplementowania tego prostego, ale skutecznego podpisu, było to, że podpis był objęty patentem, a zatem nie miał szerokiego zastosowania i wdrożenia. Tymczasem podpis ECDSA był powszechnie stosowany, dokładnie testowany i godny zaufania bez ograniczeń patentowych.

Agregacja kluczy

Podpis Schnorra jest liniowy, dzięki czemu możliwe jest dodanie dwóch podpisów i uzyskanie wyniku, który nadal będzie poprawnym podpisem Schnorra. Liniowość ta umożliwia transakcje z wieloma podpisami, w których klucze publiczne są łączone w jeden klucz reprezentujący grupę. Ten rodzaj podpisu był już wcześniej dostępny dzięki standaryzowanej inteligentnej umowie (ang. smart contract) o nazwie Pay-to-Script-Hash (P2SH). Wadą tego systemu było jednak to, że wymagał on znajomości kluczy publicznych wszystkich sygnatariuszy multisig oraz można było ich łatwo zidentyfikować w sieci jako sygnatariuszy multisig. Agregacja kluczy w podpisie Schnorra pozwala weryfikatorowi na weryfikację tylko jednego podpisu i klucza publicznego, co zajmuje mniej czasu i wymaga mniejszej mocy obliczeniowej.

Zwiększona prywatność

Agregacja kluczy z zastosowaniem podpisu Schnorra ma również znaczący wpływ na prywatność. Zastosowanie agregowanego podpisu, zamiast podpisów wszystkich sygnatariuszy w celu udowodnienia własności środków, polepsza bezpieczeństwo osób uczestniczących w transakcji. Ze względu na agregację, transakcje multisig przypominają transakcje singlesig, co oznacza, że nie będą łatwe do zidentyfikowania w sieci. Połączone podpisy utrudniają ustalenie, kto podpisał (lub nie podpisał) transakcję.

Ulepszona skalowalność

Z agregacji kluczy wynika jeszcze jedna zaleta podpisu Schnorra – skalowalność. Dzięki oszczędności danych w podpisie poprzez agregację, rozmiar transakcji Bitcoin się zmniejsza. Oznacza to, że pojemność bloku się zwiększa, ponieważ w bloku mieści się więcej transakcji, które można dokonać, dlatego. Podpisy Schnorra pozwolą protokołowi Bitcoin lepiej dostosować się do tego wzrostu popytu. Mniejszy rozmiar podpisów transakcji również zapewni niższe ceny i krótszy czas przetwarzania.

Podsumowanie

Dzięki tej długo oczekiwanej aktualizacji, Bitcoin znacznie zyska na prywatności i skalowalności. Niektórzy uważają, że agregacja kluczy w podpisie Schnorra może zwiększyć przepustowość sieci Bitcoin o co najmniej 25%, a nawet więcej, jeśli zostanie zastosowana do transakcji multisig. Podpis Schnorra jest podstawą dla dalszego rozwoju. Należy również pamiętać, że Schnorr nie zastąpi ECDSA.

Mamy nadzieję, że ten wpis na blogu był przydatny. Więcej wpisów znajdziesz na stronie naszego blogu SpectroCoin.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące SpectroCoin, skontaktuj się z obsługą klienta. Można to zrobić poprzez LiveChat na naszej stronie internetowej lub wyślij e-mail na adres [email protected]